بهار بیداری در پرتو خورشید انقلاب اسلامی

در مهرماه سال 1335 ش مقدماتی برای برقراری روابط از سوی رژیم سفّاک پهلوی با اشغالگران قدس فراهم گردید و رفته‌رفته استبداد شوم حاکم بر ایران، این سرزمین را زیر سلطه آمریکا و صهیونیسم می‌برد و حتی سوخت هواپیماهای بمب‌افکن اسرائیلی و دیگر نیازهای این غاصبان توسط حاکمان جنایت‌پیشه ایران تأمین می‌گردید، نفت ایران با بهایی نازل و تقریباً رایگان به سوی این جانیان سرازیر بود. آنان در ایران فعالیت‌های اقتصادی و سیاسی گسترده‌ای داشتند و حجم صادرات و واردات بین ایران و اسرائیل به نحو قابل‌توجهی گسترش یافت؛ حتی صهیونیست‌ها رژیم پهلوی را در سرکوبی تظاهرات ایران و نیز پرونده سازی برای نیروهای مبارز و انقلابی یاری می‌دادند و در فاجعه جمعه سیاه ایران (17 شهریور 1357) دست خود را به خون شیعیان ایران آلوده کردند، البته مردم ایران با هدایت‌های علمای شیعه از این وضع أسف‌بار راضی نبودند و به مناسبت‌هایی نفرت خود را از رابطه رژیم پهلوی با صهیونیست‌ها ابراز می‌داشتند، چنانکه وقتی اولین مسابقه فوتبال بین ایران و رژیم صهیونیستی در سال 1347 ش در ایران برگزار شد، تماشاگران با غیرت و برخوردار از شعور سیاسی،‌ از همان لحظات اول این مسابقه را به یک تظاهرات سیاسی ضداسرائیلی تبدیل کردند و صحنه‌ای را به‌وجود آوردند که برای شاه و اربابانش تلخ و هشدار دهنده بود.[1]

عمّال اسرائیل به همراه دستگاه جهنمی ساواک در ایران اختناق شدیدی را حاکم کردند و سازمان امنیت، مبلّغان و اهل منبر را فراخواند، و از آنان التزام می‌گرفت که به هنگام ترویج دیانت، مراقب باشند که سه موضوع را رعایت کنند: علیه شخص اول مملکت سخنی بر زبان نیاورند. ضد اشغالگران قدس تبلیغی نکنند و نیز به مردم نگویند که اسلام در خطر است. امام خمینی(ره)‌ که در آن تاریکی‌های ستم و جهالت، چون آذرخش می‌خروشید و پرتوافشانی می‌کرد، به واعظان، مبلّغان و مروّجان دیانت گوشزد نمود که از زجر، حبس و تهدیدهای طاغوت، هراسی به دل راه ندهند و با شجاعت خطر اسرائیل و عُمّالش را به مردم تذکر دهند و در همان زمان که نهضت اسلامی را رهبری می‌کرد و کارنامه سیاه ستمگران رژیم منحوس پهلوی را افشا می‌کرد، از اشغالگران قدس به عنوان جنایتکاران و غاصبان سخن می‌گفت و از اینکه روحانیان و مبلّغان را درباره سه موضوع مورد اشاره تهدید کرده‌اند، برآشفته، فریاد برمی‌آورد: «اگر ما این سه تا امر را کنار بگذاریم، دیگر چه بگوییم؟ ما هر چه گرفتاری داریم از این سه تا است.»[2]

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، مسئله فلسطین از نقش ویژه‌ای برخوردار گردید و در اولین قدم، سفیر رژیم صهیونیستی از ایران طرد و صدور نفت به آن کشور قطع گردید و سفارت فلسطین در ایران دایر شد و کمیته حمایت از انقلاب فلسطین شکل گرفت. امام خمینی(ره) که در طول سال‌های طولانی دوران اختناق ستم‌شاهی، خطر اسرائیل را برای مسلمانان جدّی اعلام کردند و این رژیم را غدّه سرطانی و مایه فساد در قلب ممالک اسلامی معرفی کردند، به مناسبت اولین سال روز پیروزی انقلاب اسلامی فرمودند: «اسرائیل، این جرثومه فساد، همیشه پایگاه آمریکا بوده است، من در طول نزدیک به بیست سال خطر اسرائیل را گوشزد نموده‌ام، همه به پا خیزیم و اسرائیل را نابود کنیم و ملّت قهرمان فلسطین را جایگزین آن گردانیم.»[3]

امام(ره) برای احیای آرمان مقدس ملت فلسطین و افشای جنایات اشغالگران قدس و معطوف نمودن جهان اسلام به این قضایا فرمودند:

«روز قدس یک روز جهانی است، روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است. روز قدس روزی است که باید سرنوشت ملتهای مستضعف معلوم شود، باید همان‌طور که ایران قیام کرد، تمام ملت‌ها قیام کنند و این جرثومه‌های فساد را به زباله‌دان‌ها بریزند. روزی است که باید جامعه مسلمین، همه اظهار وجود کنند و هشدار بدهند به ابرقدرت‌ها.»[4]

امام خمینی(ره)‌ مسلمانان را به این امر مهم توجه می‌دهد که ضمن تکریم روز قدس با راهپیمایی و تظاهرات این تلاش را مقدمه‌ای بدانند، برای اینکه در سرزمین‌های خود قیام کنند و با نهضت خود جلوی مفاسد سردمداران خودسر را بگیرند.